هفدهمین جرعه از بادهءرمضان

سلام نماز روزه هاتون قبول..طی این چند روز گذشته خیلی کامنت خصوصی و عمومی داشتم مبنی بر دعا و چگونگی دعاکردن و اینکه چه دعایی زودتر به اجابت میرسه..البته به شخصه همیشه گفتم که مهم حرف دله باقی بهانه ست..هنوز این فکر که ازکودکی باهام بوده رهام نمیکنه که مگه حتماْ باید به زبان عربی باشه؟.جایی شنیدم که هنگام نماز قنوت را میشه به زبان فارسی هم خوند(البته هنوز جایی مطرح نکردم ببینم اشکال داره یا نه؟!)شخصاْ اینجورمواقع یادشعرزیبای مولانا میفتم..داشتم گشت و گذاری توی گوگل میکردم که به مطلبی درهمین رابطه از مرحوم ناصرعبداللهی (خواننده آثار بیادگار مانده.همچون ناصریا)برخوردکردم..بدندیدم باهم مطالعه کنیم بخشی از دلنوشته اون مرحوم را و بعد با مثنوی زیبای موسی و شبان سخن را به پایان برده و منتظر نظرات دوستان صاحب نظر بمانم..قاصدک

 ماه رمضان بود،یکی از دوستان روزه میگرفت و خوشحال بود از اینکه نمیخورد و نمیاشامد و از گناه روی گردان شده. او زیاد مذهبی نبود.یک انسان شرافت مند!! به او گفت این روزه گرفتن تو به درد عمّت میخوره! تو باید حتماً نماز بخوانی تا خدا از گناهانی که انجام دادی بگذره و تازه برو و روزه ی سالهایی رو هم که نگرفته ای بگیر شاید خدای من! تو را نیز ببخشد و از سر تقصیراتت بگذرد.تازه آنهم معلوم نیست!!.با نصیحت های این شخص شرافتمند و فهمیده و علامه فرزانه!.آن دوست کلاً از آن روزه ای هم که میگرفت دست کشید و سالهای بعد دیدم که کلاً روزه گرفتن را کاری بیهوده میخواند 

دید موسی یک شبانی را به راه   کو همی گفت ای خدا و ای اله 

ای خدای من فدایت جان من     جمله فرزندان و خان ومان من 

تو کجایی تا شوم من چاکرت    چارقت دوزم زنم شانه سرت  

دستکت بوسم بمالم پایکت    وقت خواب آید بروبم جایکت! 

ای فدای توهمه بزهای من        ای بیادت هی هی و هی های من 

 

گفت موسی:های خیره سر شدی   خود مسلمان ناشده کافر شدی  

این چه ژاژست این چه کفراست و فشار    پنبه ای اندر دهان خود فشار  

گرنبندی زین سخن تو حلق را     آتشی آید بسوزد خلق را   

گفت ای موسی دهانم دوختی      وزپشیمانی تو جانم سوختی 

جامه را بدرید و آهی کرد وتفت    سرنهاد اندر بیابان و برفت   

وحی آمد سوی موسی از خدا    بنده مارا ز ما کردی جدا 

تو برای وصل کردن آمدی       نی برای فصل کردن آمدی 

من نکردم خلق تا سودی کنم      بلکه تا بر بندگان جودی کنم  

ما برون را ننگریم و قال را        ما درون را بنگریم و حال را   

چونکه موسی این عتاب ازحق شنید       در بیابان در پی چوپان دوید 

عاقبت دریافت او را و بدید        گفت مژده ده که دستوری رسید 

 

هیچ آدابی و ترتیبی مجو       هرچه میخواهد دل تنگت بگو

تقویم رمضان هفدهمین روز از این ماه مصادف است با:معراج رسول اکرم (ص) قبل از هجرت  و وقوع جنگ بدر اولین نبرد نظامی مسلمانان با کفار در سال دوم هجری..التماس دعا..قاصدک

 

     بِسم الله الرّحمن الرّحیم  

اتْلُ مَا أُوحِیَ إِلَیْکَ مِنَ الْکِتَابِ وَأَقِمِ الصَّلَاةَ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنکَر 

 وَلَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ

(سوره عنکبوت آیه45) 

آنچه از کتاب آسمانی برتو وحی شده بخوان و نماز برپادار که نماز 

انسان را از زشتی و ناشایستی بازمیدارد.یادخدا مهمتراست  

و همانا خدا میداند که چه میکنی 

کلام کبریا اعجاز دارد        پیام نغز انسان ساز دارد 

بحق تنها در این عالم نماز است    که انسان را زفحشا باز دارد

 

به یُمن شب معراج رسول الله گوش به سخن رسول مهربانی میدهیم که گفت: 

هنگامی که پروردگار مرا به معراج بردبه گروهی برخورد کردم که پنجه های مسی داشتند و(با آن)صورت وسینه هایشان را می خراشیدند.پس به جبرئیل گفتم :ای جبرئیل این گروه چه کسانی هستند؟ جبرئیل درجواب گفت:اینها کسانی هستند که گوشتهای مردم را(باغیبت کردن)میخورند ودربارهء آبروی آنها سخن میگفتند(حدیث ۱۶ نهج الفصاحه)

 دعای روز هفدهم ماه رمضان  

اَللّهُمّ َ اهْدِنی فیهِ لِصالِحِ الأعْمالِ واقْضِ لی فیهِ الحَوائِجَ وَالآمالِ 

یا مَن لا یَحْتاجُ اِلَى التّفْسیر وَالسُؤالِ یا عالِماً بِما فی صُدورِ العالَمین 

صَلّ على محمّدٍ وآلهِ الطّاهِرین

خدایا راهنمائیم کن در آن به کارهاى شایسته و اعمال نیک و برآور برایم حاجات 

و آرزو هایم اى که نیازى به سویت تفسیر و سؤال ندارد اى داناى به آنچه در 

سینه هاى جهانیان است درود فرست بر محمد و پاکیزگان آل او 

مفهوم دعای امروز  

عمل صالح, خواسته‌ها و آرزوها, علم الهی به ضمیر انسان و نیّات او

  

نماز سفارش شده از ائمه اطهار جهت شب هجدهم رمضان 

چهار رکعت(دوتادو رکعتی)درهر رکعت بعد از حمد 25 مرتبه سوره کوثر 

ثواب: حضرت علی (ع) فرمود: هر کس بخواند، بشارت می دهد او را 

ملک الموت به این که خدای تعالی راضی است. 

جرعه ای از بادهء مولا علی(ع) (نهج البلاغه)   

آگاه باشید،زبان پاره ای از وجود انسان است،اگر آمادگی نداشته باشد سخن نمی گویدو به هنگام آمادگی،گفتار او رامهلت نمیدهد،همانا ما امیران سخن می باشیم.درخت سخن درما ریشه دوانده وشاخه های آن برماسایه افکنده ست

پس از افطار:ضمن تشکر از دوستانی که به تقاضای حقیر لبیک گفتند و شرمنده کردند. ختم قرآن کریم جهت شفای کودکی بیمار کماکان ادامه دارد جهت شرکت در این امر خیر اینجا کلیک فرمایید

التماس دعا..یاعلی مدد