حَسُنَت جمیع خِصاله

                     بِسم ِالله النّور                  

روزگاری بود میوه اش فتنه ، خوراکش مردار ، زندگی اش آلوده ، 

سایه های ترس شانه های بردگان را می لرزاند . 

تازیانه ستم ، عاطفه را از چهره ها می سترد . 

تاریکی ، در اعماق تن انسان زوزه می کشید و دخترکان بیگناه ، 

در خاک سرد زنده به گور می شدند . و در این هنگام بود که: 

محمد(ص) بر چکاد کوه نور ایستاد و 

زمین در زیر پاهای او استوار گردید  

بعثت رسول اکرم(ص) بر همگان مبارک باد

   

 

 امروز نوشت:

طفلی به نام شادی

دیریست گم شده است

با چشم های روشن و براق

با گیسوی بلند به بالای آرزو

هر کس از او نشانی دارد

ما را کند خبر...این هم نشان ما

یک سو خلیج فارس  

و سوی دیگر خزر
  

از سایه و از غبار هم میترسند
 

از پچ پچ جویبار هم میترسند
 

این یخ صفتان و این زمستان فکران
 

از خاطره ی بهار هم میترسند

 

زنده باشید و سلامت تا بعد یا علی مدد