بِسم ِالله النّور
روزگاری بود میوه اش فتنه ، خوراکش مردار ، زندگی اش آلوده ،
سایه های ترس شانه های بردگان را می لرزاند .
تازیانه ستم ، عاطفه را از چهره ها می سترد .
تاریکی ، در اعماق تن انسان زوزه می کشید و دخترکان بیگناه ،
در خاک سرد زنده به گور می شدند . و در این هنگام بود که:
محمد(ص) بر چکاد کوه نور ایستاد و
زمین در زیر پاهای او استوار گردید
بعثت رسول اکرم(ص) بر همگان مبارک باد
/span>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>
/span>>/>>/>>/>